Çok mu zor be kardeşim

14 Ocak 2016 · by Kirman · Notlar

Aşağıdaki yazı 13 Ocak 2016’da Diyarbakır’da teröristlerin Emniyet binasına yaptığı bombalı araç saldırısından sonra sivil ve güvenlik gücü kayıplarına dikkat çeken bir Facebook kontağımın,

Pkk’nın Çınar Emniyeti’ne bombalı araçla yaptığı saldırıda sivillerin kaldığı bir bina çöktü 5 sivil hayatını kaybetti. 5 aylık bir bebek yanarak 1 yaşında bir başka bebek ise enkaz altında kalarak can verdi. Şimdi bizim insanlıktan çıkmış hümanistlerin sessizliğine kulak verebiliriz.
Çünkü Türk hümanizmi açısından pkk’nın katlettiği bebekler kullanışsızdır.

mesajının altına yaptığım yorumdur, yazdıklarım kendisinin söylediklerine karşı bir görüş olarak düşünülmemelidir; ortaya atılan bir konuya katkı olarak ele alınmasını isterim.

**********************************************

Maalesef böyle, bir taraf koşulsuz şartsız bölücü terörü, diğer bir zümre ise koşulsuz şartsız devlet terörünü kabul etmiş; ne yapılsa reva görüyor. Benim gözümde bunların birbirinden pek farkı yok.

Biat, cehalet ve sadaka kültürü, devletçi ve ırkçı gelenekle birleşince biri, dış güdümlü ideoloji ile birleşince diğeri ortaya çıkıyor. Beslendikleri kaynak aynı, insanlığın benzer karanlık yönlerinden besleniyorlar. Akıl yok, vicdan da bitmiş.

Devlet sistem kurmakla (yasama, yürütme, yargı) ve bunu adaletli bir şekilde devam ettirmekle yükümlüdür. Bireyler gibi intikam almaz, yanlışları düzeltir, eksikleri tamamlar. İnsanları kutuplaştırmaz, elinde nalıncı keseri, hep aynı yere yontmaz. Bunlar kültürle olur, zamanla olur, evrensel ahlaki ilkelerle olur. İşsizlikten kırılırken, gariban anası babası eşi evladı gecekonduda yaşamaya çalışırken, devletin eline silah verip, iyi kötü maaş bağlayıp (sonra emeklilik hakkını vermeyip), işte düşmanın deyip (günün ihtiyacına göre yaratılmış hedef) belirli zümrelerin üzerine saldığı, iyi eğitim görmemiş, hayatı-dünyayı tanıma imkanı verilmemiş, içinde yaşadığı toplumu tanımayan, kendi tarihini bilmeyen yirmilik atarlı gençlerin veya bunlardan beslenen ağababalarının dünya görüşü ile çözülmez bu iş. Giderler kendi vatanlarında bir yerde sokağa tecavüz imalı duvar yazıları yazarlar.

PKK lanet olasıca bir terör örgütüdür, yerin dibine batsın. Ait olduğunu iddia ettiği zümrenin tüm zaaflarını kullanır, uyuşturucu – insan kaçakçılığından gelir elde eder ve bunu kaybetmek istemez.

Bu şartlarda benim yegane umudum, vatandaşı olduğum devlettir. Bir ümidim varsa bu genç cumhuriyet ve onun yok edilmeye çalışan değerleridir, aydınlık yüzüdür. Yanlış yaparsa, haksızlık yaparsa üç maymunu oynayamam.

Diğer yandan ismi cismi ideolojisi farketmez eli silahlı hiç bir oluşumu Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile mukayese edemem. Mahalle kavgası değil bu, kökleri çok eskilere dayanan, dışarıdan kurcalanan, kanayan bir yara. Devlet gibi bireyler üstü olması gereken bir oluşumun hiç hata yapma hakkı yoktur. Bu hataların bedelini en başta ekmek parası için namlu ucunda yaşayan artık neredeyse robotlaştırılmış kolluk kuvvetleri ve muktedirlerin haklı haksız ayırmadan hedef gösterdiği çoğunluk gariban bölge halkı öder. Yukarıda asgarisini saydığım ilkelerden devlet uzaklaşırsa bunu içim kaldırmaz. Eğer susarsam, cumhuriyetime haksızlık etmiş olurum, onu terörist bir organizasyon ile bir tutup kurunun yanında yaşı da yakmasını normalleştirerek; Böyle bir şey yaparsam da kendime saygımı yitiririm.

En başta cahillik dedim, açayım. Bana göre en büyük aptallık insanın kendi seç(e)mediği anası-babası, tabiyeti, doğduğu coğrafya gibi unsurlar üzerinden kendine mağruriyet veya diğerlerine mağduriyet yaratmasıdır. Bir diğer salaklık dünyada hiçbir yerde, özellikle bizim gibi gelişememekte olan ülkelerde bireyler / bölgeler arası eşitsizliklerin uçurum olduğunu görmemektir. Yolu suyu olmayan güneydoğu köyündeki çocuğu sistem dışı ideolojilerin kucağına atmayın o zaman. Herkes eşit şartlarda dünyaya gelmedi, bozuk sistem de bunu daha da kronikleştirdi. Kimlik siyaseti üzerinden nemalanan muktedirlerin PKK’dan farkı nedir?

Son olarak başka bir açıdan bakalım olaya. Bu olaylar bitsin diye ahkam keselim… Peki nasıl bitecek? Kan davasına dönüşmüş bir olay nasıl biter? Akılla, vicdanla, adaletle biter. Diğer türlüsünün dünyada örneği yok, bilen varsa anlatsın.

İnsandan yana olmak bu kadar mı zor be kardeşim

Bir Cevap Yazın